پکتین
پکتین یک ترکیب مهم از دیواره سلولی همه گیاهان زمین می باشد و در رژیم غذایی معمولی هر روز حدود 5-4 گرم مصرف می شود. پکتین یک پلی ساکارید پیچیده با وزن مولکولی بالاست که عمدتاٌ از پلی گالاکتورونیک اسید با متیل استرهای موضعی و نمک های سدیم، آمونیوم و پتاسیم آن تشکیل شده است. خصوصیات ژلی پکتین ابتدا توسط هنری براکونات در 1852 توصیف شد. براکونات اسم پکتین را از کلمه یونانی pektikos به معنی سفت شدن یا جامد شدن الهام گرفته است.
پکتین به طور سنتی به عنوان عامل ژله کننده برای مربا و ژله استفاده می شود.
پکتین یک پلی ساکارید بسیار پر کاربرد در صنایع غذایی و دارویی می باشد که این به دلیل ویژگی های تکنولوژیکی و درمانی منحصر به فرد این ماده است. تاکنون در بسیاری از مواد غذایی به کار رفته و امکان بررسی استفاده از آن در سایر مواد غذایی نیز وجود دارد.
کاربرد پکتین
کاربردهای میوه ای (مرباها- ژله ها – دسرها)، پرکننده ها و روکش های پخت (خوراک های میوه برای کاربردهای نانوایی)، کاربردهای لبنی (نوشیدنی های لبنی اسیدی شده و پروتئینی- ماست ها )، شیرینی سازی (ژله های میوه- ژله های خنثی)، نوشیدنی ها، غذاهای منجمد و اخیراً غذاهای کم کالری به عنوان جایگزین چربی و یا قند از کاربردهای متداول پکتین هستند. در صنایع داروسازی برای کاهش کلسترول خون و بیماری های معدی-روده ای استفاده می شود. کاربردهای دیگر پکتین شامل استفاده در فیلم های خوراکی، جایگزین کاغذ، کف ها و پلاستیسایزرها وغیره می باشد.
برای اطلاعات بیشتر درباره پکتین به
سایت انگلیسی مراجعه نمائید.
پکتین پکتی
ن
پکتین
پکتین
پکتین
پکتین
پکتین
ب
پکتین
پکتین
پکتینرای اطلاعات بیشتر درباره پکتین به سایت انگلیسی مراجعه نمائید.
برای اطلاعات بیشتر درباره پکتین به سایت انگلیسی مراجعه نمائید.
برای خرید پکتین کلیک کنید.